Hoe anders zou het lopen... Vanwege moeder in ziekenhuis toch maar met auto. Leenauto overleefde de hitte maar nauwelijks. Vrijdags 4 uur op een parkeerterrein met 35 graden en 1 boom. Veel op bezoek bij moeder in ziekenhuis.
En het Nederlands elftal kwam verder en verder en verder in het toernooi.
Op zaterdag Guy Forsyth, The Hoax en een klein stukje Southside Johnny & the Asbury Jukes. Maar toch vooral uitgekeken naar Crosby, Stills & Nash. Moet je toch een keer in je leven gezien hebben. Maar dat viel dus knap tegen. Jaar ervoor was Neil Young al geen pretje. CSN zijn echt over de datum. Steve Stills kan geen noot meer houden. Tegenvaller.
De volgende dag ging het natuurlijk alleen maar over de WK-finale. Zou op het grote scherm vertoond worden. In zinderende hitte wachtte oranje menigte op de ontlading.
In het voorprogramma nog Uriah Heep, Taylor Hawkins & Coattail Riders, Status Quo en Billy Idol. Na een vleugje Dweezil Zappa was het podium voor Nigel de Jong en Mark van Bommel. Maar dus eigenlijk voor Xavi en Andres Iniesta. Na deceptie Toto niet meer afgewacht en afgedropen. Deceptie dus.
