Slagerij Van Kampen in de herhaling

De Meervaart/Amsterdam, 19 februari 2011 - Voor de tweede keer in korte tijd naar de Slagerij. Eind december in DeLaMar, nu in een uitverkochte Meervaart. Kopie van de vorige show. Zelfs de aankondigingen tussen de nummers zijn woord-voor-woord ingestudeerd.

Knap van dit gezelschap dat ze toch een hele avond weten te boeien met alleen maar trommelwerk. Soms virtuoos, af en toe heel subtiel. Onderhoudend. Maar nu heb ik ze wel ff gezien.

Tony Joe White, the dark voice was in town!

Paradiso/Amsterdam, 18 februari 2011 - Tony Joe White is old en cool. Grote hoed, zwarte zonnenbril, waar die donkere stem vandaan komt, blijf in het ongewisse. White speelde een van zijn vele concerten in Paradiso. Op een stoel met zijn stratocaster en mondharmonica. Alleen een drummer bij zich. Maar die was wel rete-goed: strak en klein houden, dat ritme. Swamp in de pure vorm.

Veel werk van zijn laatste cd, The Shine. En uiteraard een lang uitgesponnen versie van Polk Salad Annie. Tony J. liet ons lang wachten op een toegift. Daarmee rekte hij het optreden nog tot zo'n anderhalf uur. Steamy Windows als absolute uitsmijter. Goh, wat zit dat nummer boordevol erotiek!

Mooi, loom concert.

Richard Thompson en zijn bezwerende gitaar

Paradiso/Amsterdam, 8 februari 2011 - Thompson komt naar eigen zeggen al sinds 1968 in Paradiso. "Ik ook!!" riep mijn mede-concertganger vol enthousiasme. En Thompson brengt wat ervaring op het podium!. In de jaren 60 oprichter van Fairport Convention. Maar toen dat hem net te folky werd, stapte hij eruit en begon in de begin van de jaren 70 een solo-oeuvre, dat inmiddels ruim 30 albums omvat. Een deel daarvan maakte hij samen met zijn ex-vrouw Linda. Thompson is nooit echt doorgebroken, maar wel een trouwe schare fans opgebouwd. En het Nederlandse smaldeel daarvan stond in Paradiso te genieten.

Thompson heeft een bezwerende manier van gitaarspelen. Technisch zeer begaafd en zeer muzikaal. De band achter hem, zweept hem nog verder op in stampende folky rock met jazz-invloeden hier en daar.
Voor de pauze (ook rock 'n roll-artiesten worden ouder) voornamelijk werk van de zeer verdienstelijke laatste cd The Dream Attic. Na de break voornamelijk "de oude hits". Zeer vermakelijk optreden. Af en toe met gierende gitaren uit de bocht, maar kwam altijd weer op zijn stevige poten terecht.