Bonamassa blijft verbazen

Carre, 7 oktober 2011 - Inmiddels een jaarlijks terugkerend fenomeen: Joe Bonamassa in Carré. Dit najaar dus drie dagen achter elkaar stijf uitverkocht. En de perfecte lokatie voor zijn show. Prachtige entourage voor een meesterlijk optreden.

De band, de show en de setlist waren nagenoeg identiek aan die van dit voorjaar in Antwerpen. Nieuwe drummer Tal Bergman eist nadrukkelijk de tweede viool voor zich op. Toetsenist Rick Malick en bassist Carmine Rojas leggen een fraai fundament voor de soli van JB. Nummers als Midnight Blues (een cover van Gary Moore), Sloe Gin, Happier Times, het akoestisch avontuur Woke Up Dreaming, India/Mountain Time en toch ook titeltrack van zijn laatste album Dustbowl zijn fraaie hoogtepunten in een ruim twee uur durende show.

Voor een uitgebreid verslag en foto-impressie: zie Blues Magazine. Zinderend optreden.

Sloe Gin in Carré op 7 oktober:

Noah & The Whale's pakkende deunen

Paradiso, 3 oktober 2011 - Een prettig Brits Indiepop-gezelschap uit Engeland, deze Noah & the Whale. Ze hebben al vier albums volgespeeld. En dat zou je aan de podiumpresentatie niet zeggen. Kwam nog een beetje onervaren over. Net als je denkt, nu gaan ze los, dan is het nummer weer afgelopen. Kwestie van veel spelen en touren, lijkt me. Maar verder helemaal niets mis mee. Lekkere, pakkende Indie-deuntjes met overgave gebracht.
Ik dacht even de Thin Lizzy's Phil Lynott was teruggekeerd op deez' aard' en achter het drumstel had plaatsgenoten, terwijl de zanger/gitarist en fiddler (broers?) een beetje deden denken aan Ron of Russell Meal, die normale, van de Sparks. De sound soms erg lekker eightees. Vleugje Heaven 17, snufje Tears for Fears.
Ik gaf een flinke impuls aan de gemiddelde leeftijd.